ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΞΙΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
ΠΟΙΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ ΠΟΙΟΝ;
Αυτοί που μας ληστεύουν καθημερινά, κυβερνήσεις- ΕΕ και ΔΝΤ, αυτοί που αρπάζουν και τα ψίχουλα από το τραπέζι των φτωχών, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΑΣ “ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ”! Γιατί το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και οι υπηρέτες του έχουν ήδη “αξιολογήσει” την κοινωνία και έχουν αποφασίσει ότι οι 1.500.000 ανέργοι δεν είναι αρκετοί, οι χιλιάδες απολυμένοι δεν είναι αρκετοί, οι περικοπές μισθών και συντάξεων δεν είναι αρκετές, οι φορολογίες και τα χαράτσια δεν είναι αρκετά, η διάλυση της υγείας και της παιδείας δεν φτάνουν… Ζητούν πλήρη υποταγή, για να συνεχίζουν χωρίς σταμάτημα τη ληστεία, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους από τον ιδρώτα των εργαζόμενων, τα αφορολόγητα πλούτη τους και τα προνόμια τους!
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΑΠΟΔΙΔΕΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ;
Μπορεί στο λεξικό του Υπουργού Παιδείας το λήμμα «αξιολόγηση» να σημαίνει «προσδιορισμός της αξίας και των ικανοτήτων», όμως η χρήση του συγκεκριμένου όρου παραπέμπει σε ένα ακόμη ΨΕΜΑ. Όπως τα χαράτσια βαφτίζονται εισφορές αλληλεγγύης, η απελευθέρωση των απολύσεων-καταπολέμηση της ανεργίας, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και οι μισθοί εξαθλίωσης–ανταγωνιστικότητα, το κλείσιμο σχολείων και οι συγχωνεύσεις τμημάτων- εξορθολογισμός, η καταστροφή των πάντων και η ερήμωση της χώρας -νοικοκύρεμα, έτσι και η αντιδραστική επίθεση σε εκπαίδευση και εκπαιδευτικούς ντύθηκε με το μανδύα της αξιολόγησης. Είναι κραυγαλέα αυτή η προκλητική αντιστροφή της πραγματικότητας.
Συνάδελφοι, ας μη δίνουμε σημασία στο τι λένε,
ας κατανοήσουμε τι εννοούν και τι επιδιώκουν να εφαρμόσουν.
Η «αξιολόγηση» θα γίνει με βάση τις κυρίαρχες αξίες του συστήματος και όλα τα άλλα είναι απλή γκεμπελική προπαγάνδα.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ;
Μέσω της αξιολόγησης, το σύστημα επιδιώκει:
· την απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών και στην ισόβια καθήλωση των υπόλοιπων στα κατώτατα μισθολογικά κλιμάκια.
· Την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας:Ήδη 15.000 αναπληρωτές θα πεταχτούν στα σκουπίδια και τα κενά τους θα “καλυθφούν” με τις νέες καταργήσεις σχολείων και συγχωνεύσεις τμημάτων και την αύξηση του ωραρίου για όλους . Περικοπές αδειών και μετακινήσεις ανά την επικράτεια με απόφαση υπουργού.
· τη διάλυση των όρων ενότητας των εκπαιδευτικών ( ανθρωποφαγία), τη διαίρεσή τους και την αφαίρεση της δυνατότητας να αντισταθούν ενιαία στην επίθεση που δέχονται
· την εμπέδωση της τρομοκράτησης και της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και της καθημερινής σχολικής ζωής,
· την ταξική κατηγοριοποίηση σχολείων και «επιστημονικά επιχειρηματολογημένη» απόρριψη από την εκπαιδευτική διαδικασία των μαθητών των εργατικών-λαϊκών οικογενειών
· την μετακύλιση της ευθύνης από το σύστημα στους εκπαιδευτικούς για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η εκπαίδευση
Ποια είναι τα πιο γνωστά επιχειρήματα των υπερασπιστών της αξιολόγησης;
ΜΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ.
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΕ ΝΑ ΕΞΑΙΡΕΙΣΤΕ
ΜΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ;
Εδώ και αν έχουμε γεμίσει μύθους. Από την Φιλανδία που δεν έχει σύστημα αξιολόγησης, μέχρι τις ΗΠΑ και την Αγγλία που με όχημα την αξιολόγηση είτε απολύονται εκπαιδευτικοί, είτε κλείνουν σχολεία είτε υποχρηματοδοτούνται καθιστώντας τα σχολεία β’ κατηγορίας. Ας μας πουν οι κάθε λογής παπαγάλοι, εκεί που υπάρχει σύστημα «αξιολόγησης», ωφελήθηκαν μαθητές και εκπαιδευτικοί από αυτό;
Εξάλλου το νέο πειθαρχικό πλαίσιο με το οποίο τίθεται «αυτοδίκαια» σε αργία-διαθεσιμότητα και προς απόλυση όποιος συνάδελφος έχει «ανάρμοστη» (!!) συμπεριφορά ακόμα και εκτός εργασίας και η εμπλοκή σ΄αυτό διάφορων φορέων από ΟΤΑ μέχρι…Χρυσή Αυγή (περίπτωση νηπιαγωγού στη Λευκάδα) μας προϊδεάζει ως που μπορεί να φτάσει η βαρβαρότητα της εποχής των Μνημονίων.
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ;
Πριν απ’ όλα να πούμε ότι το επιχείρημα αυτό αφορά μια συντριπτική μειοψηφία εκπαιδευτικών. Δε διστάζουμε να ισχυριστούμε (και επειδή, ακριβώς, απευθυνόμαστε σε συναδέλφους που γνωρίζουν) ότι κατά έναν… περίεργο τρόπο, αυτοί οι ελάχιστοι «λουφαδόροι» είναι κατά κανόνα υπέρ της αξιολόγησης! Γιατί, ακριβώς είναι αυτοί που έχουν τις άριστες σχέσεις με τους –πιο… άξιους- διευθυντές εκπαίδευσης και όλο αυτό το άθλιο κύκλωμα παραγωγής και εκμετάλλευσης ρουσφετιών.
Θα επαναλάβουμε ότι η ρητορική που θέλει την αξιολόγηση να σχετίζεται με το ζήτημα των «εργατικών» και «λουφαδόρων» είναι πέρα για πέρα ψεύτικη.
ΑΝ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ
ΟΧΙ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ;
Το δίλημμα είναι πλαστό. Γιατί ακόμα και αν κάποιος υπέθετε ότι θα υπάρξει μόνο αξιολόγηση του σχολείου –πράγμα που δεν πιστεύουμε- το πηλίκο θα παρέμενε το ίδιο: Απλώς η χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση θα έφτανε στον εκπαιδευτικό μέσω της χειραγώγησης – κατηγοριοποίησης όλης της σχολικής μονάδας. Η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων φέρνει και τους εκπαιδευτικούς πολλών διαλογών, την πολυδιάσπασή τους, τη ρετσινιά ότι δουλεύουν σε σχολείο όχι καλά «αξιολογημένο», όχι ευθυγραμμισμένο δηλαδή με τις πιέσεις του συστήματος.
ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΞΙΕΣ;
Η παραπάνω άποψη μπορεί και να λέγεται με καλές προθέσεις όταν προέρχεται από συναδέλφους που νιώθουν στριμωγμένοι από την πίεση της κυρίαρχης προπαγάνδας και μη βλέποντας κίνημα γύρω τους.
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΥΔΕΤΕΡΕΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ Ή ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ.
Όλες προσδιορίζονται με βάση αξίες. Αυτές του ατομισμού ή αυτές της συλλογικότητας, της ρουφιανιάς ή της αξιοπρέπειας, της σιωπής ή της διεκδίκησης, της υποταγής και του φόβου ή του αγώνα; Με δυο λόγια «άξιος» με βάση τις αξίες του συστήματος ή τις αντίθετες; Αναρωτιόμαστε αν έχει κανένας συνάδελφος αυταπάτες για το ποιο θα είναι το οπλοστάσιο… αξιών με βάση τις οποίες αξιολογεί το σύστημα. Εν κατακλείδι: Στη σημερινή κοινωνία ή δε θα υπάρχει «αξιολόγηση» ή θα υπάρχει με βάση τα κριτήρια και τις επιδιώξεις της κυρίαρχης τάξης.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι…
Δεν πρόκειται να διασωθούμε απλά «κάνοντας καλά τη δουλειά μας»
Δεν πρόκειται να τη «γλιτώσουμε» ..διπλαρώνοντας κάποιον «καλό» διευθυντή.
Δεν πρόκειται να επιπλεύσουμε διαβάζοντας και αποστηθίζοντας τους διάφορους «Ματσαγκούρες»
Σίγουρα ένα κομμάτι της μάχης είναι η μαζική άρνησή μας να συμμετέχουμε σε προγράμματα αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης και να μπλοκάρουμε τις υποστηρικτικές τους διαδικασίες. Ωστόσο αυτό δεν αρκεί.
Πρέπει να θυσιάσουμε χρόνο και να διαδηλώσουμε, να φωνάξουμε, να απεργήσουμε, πραγματικά και όχι άσφαιρα, να είμαστε παρόντες σε συζητήσεις-συνελεύσεις-συγκεντρώσεις, ενεργοί και όχι άβουλοι για τη δική μας τη ζωή και των παιδιών μας. Γιατί κανείς δε θα μας επιστρέψει πίσω αυτά που μας έχουν πάρει, δεν περιμένουμε σωτήρες, γιατί τέτοιοι δεν υπάρχουν και πολύ περισσότερο, δεν περιμένουμε τίποτα άλλο εκτός από αδράνεια και υποταγή από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΔΕΔΥ.
Για τους λόγους αυτούς όλοι μας πρέπει να συμμετέχουμε στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΜΟΝΟ Ο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ
Και αυτόν τον αγώνα πρέπει να προετοιμάσουμε!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
· Κοινοί απεργιακοί αγώνες των εκπ/κών α/θμιας και β/θμιας για να μην περάσει η αξιολόγηση
· Όχι στις απολύσεις και στην εξαθλίωση ,μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους
· Ανατροπή όλου του θεσμικού πλαισίου αξιολόγησης – Να καταργηθεί ο Νόμος 4024/2011 για το Βαθμολόγιο – Μισθολόγιο
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
για ν` αλλάξουμε τη ζωή μας , πρέπει ν` αλλάξουμε ζωή !
ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ 