Ιδιωτικοποιήσεις: Χορός δισεκατομμυρίων με θύμα τους εργαζόμενους του Λεωνίδα Βατικιώτη

deh-660-logotypo-fougaroΗ συγκεκριμένη ερώτηση θα μπορούσε να αποτελέσει μνημείο χειραγώγησης της κοινής γνώμης και βίαιης απόσπασης συναίνεσης από τους συμμετέχοντες σε έρευνα στη βάση μιας διατύπωσης που προδιαθέτει θετικά τον συμμετέχοντα, χώρια του ότι αποκρύπτει ουσιώδεις πληροφορίες: «Είστε υπέρ ή κατά των αποκρατικοποιήσεων και γενικότερα της αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου ως μέσου αντιμετώπισης της κρίσης;». Η απάντηση που δόθηκε στο συγκεκριμένο ερώτημα της δημοσκόπησης της Κάπα Research όπως δημοσιεύθηκε στο Βήμα την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου ήταν η αναμενόμενη: 62,5% υπέρ και μόνο ένα ποσοστό 30,3% κατά. Ποιος θα έλεγε όχι; Συνέχεια

Οι εφιαλτικές διαστάσεις του καπιταλιστικού ονείρου Του Αντώνη Αγγελή

Υπάρχουν πάρα πολλές λέξεις που αποδίδουν την απανθρωπιά, την εκμετάλλευση, την αδικία, την εξαπάτηση, την αναξιοπρέπεια, απ’ όλες όμως ο καπιταλισμός είναι η αντιπροσωπευτικότερη, γιατί περιλαμβάνει όλες αυτές τις έννοιες μαζί. Το κακό είναι ότι ο καπιταλισμός πέρα από απλός όρος, είναι το οικονομικό αυτό σύστημα που αιώνες τώρα καθορίζει την κοινωνικό-πολιτική πραγματικότητα των λαών. Μια επικείμενη κατάρρευση του καπιταλισμού θα σήμαινε την ταυτόχρονη κατάρρευση ολόκληρου του γνωστού μέχρι τώρα κόσμου για τον άνθρωπο, ολόκληρης της πραγματικότητάς του. Κάτι τέτοιο φαίνεται να προμηνύουν ορισμένες από τις φράσεις που ακούγονται όλο και πιο συχνά τελευταία, όπως: «το οικονομικό μοντέλο καταρρέει», «το οικονομικό σύστημα και οι πολιτικές που το στηρίζουν αποτυγχάνουν». Τέτοιες διατυπώσεις γεννούν σίγουρα ένα πλήθος προβληματισμών, όπως εξίσου σίγουρα εγείρουν οράματα, φόβους και ψευδοδιλήμματα. Συνέχεια

ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ;

What might a world without work look like?

As ideas of employment become more obscure and desperate, 2013 is the perfect time to ask what it means to live without it

1948 Clothing Factory leicester

A Leicester clothing factory in 1948. ‘As wages bear less and less relation to the cost of living, it seems as good a time as any to ask if the underlying fantasy is that employers will one day be able to pay their workers nothing at all.’ Photograph: Kurt Hutton/ Hulton-Deutsch Collection/CORBIS

A few months before the financial crash hit, the National Lottery issued a new kind of scratchcard. At £5 a go – the more expensive end of the range – it offered the chance to win £40,000 a year, every year, for the rest of your life. Howard Groves, the director of game development, described the idea in the following way: «It’s about not having to put up with life’s everyday irritants.» Συνέχεια

Να τελειώνουμε με τους Γκαίμπελς του καιρού μας ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΜΑΤΑΚΗ*

Προπαγάνδα είναι η παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς… Το προπαγανδιστικό μήνυμα διαφέρει από τη γενικότερη διαφήμιση στο ότι περιέχει τρανταχτές και επιτηδευμένες ψευδολογίες ή/και παραλείπει τέτοιον όγκο αληθειών/γεγονότων σχετικών με το θέμα που καθίσταται έντονα παροδηγητικό. (http://el.wikipedia.org)

Τις τελευταίες μόνο μέρες, χωρίς καν να αναφερθούμε στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα (λίστα, οικονομία, πετρέλαιο vs τζάκια, φορολογικό κ.λπ.), ζήσαμε «τη χαρά του Γκαίμπελς» σε κάμποσες περιπτώσεις που απασχόλησαν (ή όχι) την κοινή γνώμη.

Χαράτσι Ακινήτων: Κινήματα πολιτών, δημοτικές κινήσεις, βουλευτές κάνουν παράσταση διαμαρτυρίας για τις χιλιάδες διακοπές ρεύματος στη διοίκηση της ΔΕΗ. Ούτε η δράση ούτε οι εκπληκτικές απαντήσεις των υπευθύνων (μας απαγορεύουν να διακόψουμε το ρεύμα στους μεγαλοοφειλέτες και να διεκδικήσουμε τα χρωστούμενά τους, οι αυξήσεις στο ρεύμα οφείλονται στις πολύ υψηλές τιμές των ιδιωτών παραγωγών από τους οποίους μας αναγκάζουν να αγοράζουμε το 35% κ.ά.) προκαλούν το ενδιαφέρον έστω και ενός έγκυρου δελτίου ειδήσεων. Συνέχεια

ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΗΜΕΡΑ;

C. L. R. James 1956

Every Cook Can Govern

A Study of Democracy in Ancient Greece
Its Meaning for Today


Source: Correspondence, Vol. 2, No. 12. June 1956;
Transcribed: by David Harvie, 2003.

This conventional view on the role of slavery in classical Greece has been challenged in recent years. Ellen Meiksins Wood, in her excellent book Peasant-Citizen and Slave: The Foundations of Athenian Democracy, Verso, London, 1988 argues that the domination of agriculture by free peasants limited the growth and influence of slavery. (Bewick)


Direct Democracy

The Greek form of government was the city-state. Every Greek city was an independent state. At its best, in the city state of Athens, the public assembly of all the citizens made all important decisions on such questions as peace or war. They listened to the envoys of foreign powers and decided what their attitude should be to what these foreign powers had sent to say. They dealt with all serious questions of taxation, they appointed the generals who should lead them in time of war. They organized the administration of the state, appointed officials and kept check on them. The public assembly of all the citizens was the government. Συνέχεια

Η ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ!

The Endless Crisis/ and Robert W. McChesney

   John Bellamy Foster is editor of Monthly Review and professor of sociology at the University of Oregon. Robert W. McChesney is Gutgsell Endowed Professor of Communication at the University of Illinois at Urbana-Champaign.
This is the introduction to their book The Endless Crisis: How Monopoly-Finance Capital Produces Stagnation and Upheaval from the United States to China, to be published in fall 2012 by Monthly Review Press.

We have had [in England], ever since 1876, a chronic state of stagnation in all dominant branches of industry. Neither will the full crash come; nor will the period of longed-for prosperity to which we used to be entitled before and after it. A dull depression, a chronic glut of all markets for all trades, that is what we have been living in for nearly ten years. How is this?

—Frederick Engels1 Συνέχεια

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΟ 4Ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ !

 

στουρναρας

Επί ένα μήνα το Eurogroup συνεδρίαζε και εμείς παρακολουθούσαμε στενά τι ετοιμάζουν με την αντίστοιχη καχυποψία που τούς αξίζει. Όσο δύσκολος και αν είναι ο ξύλινος λόγος του Γιούνγκερ και των εν γένει δήθεν τεχνοκρατών προς ερμηνεία τολμήσαμε και  φανερώσαμε τις προθέσεις τους από τη πρώτη συνεδρίασή τους στις 12/11 μέχρι και τη συνεδρίαση της  26/11/2012 (βλ. σε αυτή τη σελίδα τις αναλύσεις σχετικά). Δεν σχολιάσαμε μόνο την τελευταία συνεδρίαση την 13.12.2012 που έδωσε και το πράσινο φως για τη δήθεν εκταμίευση.  Αυτό ήταν συνεπές προς τις προηγούμενες τοποθετήσεις μας, διότι έπρεπε να βρούμε τις αποφάσεις για τα νέα μέτρα, τα οποία θα ενσωματωθούν σε νέο μνημόνιο ή μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Η συνεδρίαση της 13/12 ήταν ένα σόου προς ανάδειξη του Στουρνάρα. Συνέχεια