Η Ιστορία ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη: Πρώτες σκέψεις σχετικά με το νέο βιβλίο ιστορίας της Στ΄ τάξης Δημοτικού, του Παναγιώτη Σάμιου

Η Ιστορία ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη:

Πρώτες σκέψεις σχετικά με το νέο βιβλίο ιστορίας της Στ΄ τάξης Δημοτικού.  Παναγιώτης Σάμιος, δάσκαλος.

Λίγα λόγια για την ιστορία του νέου βιβλίου:

–              Το 2006 εισάγονται στην εκπαίδευση τα νέα βιβλία. Τα περισσότερα παρουσιάζουν προβλήματα: δύσκολη ύλη, πολλά λάθη, ασύνδετες γνώσεις, δύσχρηστα κλπ. Δάσκαλοι, καθηγητές, γονείς, επιστημονικές ενώσεις ασκούν κριτικές, επισημαίνουν τις παραλείψεις και τα λάθη. Ωστόσο σάλος ξεσπά με το βιβλίο της ιστορίας της Στ΄τάξης Δημοτικού με υπεύθυνη συγγραφέα την κυρία Ρεπούση. Το βιβλίο αυτό βάλλεται από πολλές πλευρές.1. Τελικά το 2007 ο Υπουργός Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδης αποσύρει το βιβλίο και αναθέτει (χωρίς διαγωνισμό) τη συγγραφή νέου βιβλίου Ιστορίας για την ΣΤ΄τάξη στον καθηγητή ιστορίας (ΑΠΘ), Ιωάννη Κολιόπουλο, δίνοντας μάλιστα και οδηγίες. 2.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΙΣΗ*

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα θα πίστευε κανείς ότι ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα! Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το 2013 θα ξεκινήσει η ανάκαμψη της οικονομίας, ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο κλπ. Στην ίδια γραμμή και ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης μας διαβεβαιώνει καθημερινά ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις στο δημόσιο και ότι όσα γίνονται με τη λεγόμενη διαθεσιμότητα-κινητικότητα, γίνονται για τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και ότι το προσωπικό θα μετακινηθεί σε υπηρεσίες που υπάρχουν ανάγκες κλπ.

Μάλιστα «ετοιμάζονται» οι πρώτοι 2.500 εργαζόμενοι να «μετακινηθούν» σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου!. Εν τω μεταξύ στην ίδια κατεύθυνση κινούνται με γρήγορους ρυθμούς και οι διεργασίες για την ένταξη, μέσα στο 2013, άλλων 25.000 εργαζομένων στο καθεστώς της διαθεσιμότητας.

ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΕΜΕΤΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Toυ Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Αιώνιο το ερώτημα, με διαρκώς διαφορετικές απαντήσεις σε κάθε εποχή, ακόμη και κάθε χρόνο: Πόσοι είναι οι πλούσιοι; Πόσοι οι φτωχοί; Πόσο πλούσιοι είναι οι πλούσιοι και πόσο φτωχοί οι φτωχοί; Πάντα κινεί το ενδιαφέρον αυτό το θέμα και η έκθεση για τον Παγκόσμιο Πλούτο του 2012 της ελβετικής τράπεζας Κρφντί Σουίς μάς δίνει τις τρέχουσες απαντήσεις. Ας αρχίσουμε από την κορυφή της πυραμίδας. Πόσοι είναι λοιπόν αυτοί που έχουν προσωπική περιουσία πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια σε όλον τον κόσμο;

Αστική ολοκληρωτική δημοκρατία

«Όταν χάνει την εξουσία ο καπιταλισμός, αντιδρά δεκαπλάσια», έγραφε ο Λένιν. Στις τελευταίες δεκαετίες ο καπιταλισμός δεν έχει χάσει πουθενά την εξουσία Απεναντίας, μετά το 1989 προσχώρησαν στο καπιταλιστικό σύστημα και στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, συμπεριλαμβανομένων της Ρωσίας και της Κίνας.

Με το μονοπώλιο πλέον της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας, εξουδετερώνει με διάφορα προσχήματα, όχι μόνο με καπιταλιστική οικονομική πίεση αλλά και με την πολιτική των κανονιοφόρων τους όχι πάντα για τον ίδιο λόγο ανυπότακτους στο ιμπέριουμ. Απολαμβάνει μια πελώρια ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, έκρηξη των παραγωγικών δυνάμεων και υπερειδικευμένης (ιδίως πνευματικής) εργατικής δύναμης. Όχι μόνο στο διεθνές επίπεδο αλλά και στο εσωτερικό των εθνών – κρατών δεν αντιμετωπίζει σήμερα απειλητικούς αντιπάλους.

Η ελληνική ακροδεξιά στο διαδίκτυο: μια ανάλυση γράφων

Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει αναλυθεί ενδελεχώς (για εκτενή βιβλιογραφία βλέπε το δοκίμιο της Βασιλικής Γεωργιάδου). Οι πολιτικοί, οικονομικοί, και κοινωνικοί λόγοι που εξηγούν αυτή την άνοδο αλλά και το ιστορικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε είναι γνωστοί (για τη σχέση οικονομικής κρίσης και εκλογικής ανόδου της ακροδεξιάς στη Νότια Ευρώπη βλέπε Bosco & Verney, 2012).

Άξιος ο μισθός τους! Δήλωση σχετικά με τους νέους περιφερειακούς διευθυντές εκπάίδευσης

 

Της Αγγελικής Φατούρου, εκπροσώπου των ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

Μοιράστηκαν οι θέσεις των Περιφερειακών Διευθυντών  Εκπαίδευσης σε πρόσωπα που προέρχονταν από τα κόμματα που συγκροτούν την τρικομματική Κυβέρνηση. Επτά από τη Ν.Δ., τέσσερις από το ΠΑΣΟΚ και δυο από τη ΔΗΜΑΡ. Είναι γνωστό ότι οι  αστικές κυβερνήσεις θεωρούν τις δημόσιες υπηρεσίες κομματικό τους φέουδο. Ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης, οι εναλλαγές των αστικών κομμάτων στην κυβερνητική εξουσία, συνοδεύονταν με ξήλωμα του παλιού διοικητικού μηχανισμού και στελέχωσή του με εκπαιδευτικούς προσκείμενους στην εκάστοτε κυβέρνηση. Η άλωση των διευθυντικών θέσεων ήταν «το λάφυρο του νικητή», αφενός για να αποζημιώσει τους πιστούς του για την κομματική τους προσήλωση, αφετέρου –και κυρίως– για να μπορεί να ελέγχει την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση.