«ΤΡΙΑ ΠΑΘΗ, ΑΠΛΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΑ εξουσιάζουν τη ζωή μου. Η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους». Με αυτά τα λόγια ξεκινάει την αυτοβιογραφία του ο Μπέρτραντ Ράσελ.
ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΩΝ, όλων των ειδών, βάζοντας όρια και (περι)ορισμούς, διαιρούμε τον κόσμο μέσω της νοημοσύνης μας και των αισθήσεών μας. Αυτό που βιώνουμε γίνεται εικόνα, λέξη, μετά της δίνουμε σημασία, νόημα, και δημιουργούμε τους δικούς μας συσχετισμούς, τη δική μας ιστορία, που προσπαθεί να επικοινωνήσει με τις άλλες. Kατά έναν τρόπο επινοούμε τον κόσμο, τον φανταζόμαστε στη μορφή που τον βιώνουμε ή βλέπουμε απλώς μια εκδοχή του, τη δική μας. Συνέχεια